kolczatka

kolczatka: kolczatka {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ib, CMc. kolczatkatce; lm D. kolczatkatek {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rodzaj obroży pokrytej tępymi kolcami, służącej do tresury psa': {{/stl_7}}{{stl_10}}Założyć psu kolczatkę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ssak jajorodny o ciele pokrytym włosami i kolcami i pysku wyciągniętym w długi ryj; żywi się mrówkami; występuje w Australii, Tasmanii i na Nowej Gwinei' {{/stl_7}}

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

kolczatka — ż III, CMs. kolczatkatce; lm D. kolczatkatek 1. «obroża z tępymi kolcami używana do tresury psa» 2. roln. «brona z obrotowymi kolczastymi wałkami, używana do kruszenia twardej, zeskorupiałej powierzchni gleby; brona kolczasta» 3. zool.… … Słownik języka polskiego
brona — ż IV, CMs. bronanie; lm D. bron 1. «narzędzie rolnicze o różnorodnej budowie, konne lub ciągnikowe, przeznaczone do płytkiej uprawy roli i innych prac agrotechnicznych» Brona żelazna, drewniana. Brona leśna, łąkowa. Lekka, ciężka brona. ∆ Brona… … Słownik języka polskiego
kolczasty — «mający kolce; kłujący» Kolczaste krzewy. Kolczaste ostrogi. ∆ Drut kolczasty «drut z kolcami używany na ogrodzenia, przeszkody, zasieki przed okopami itp.» ∆ roln. Brona kolczasta → kolczatka w zn. 2 przen. «niemiły, niegrzeczny, zgryźliwy,… … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias